دستگاه قضایی جان پناه دژخیمان خامنه ای

چهارشنبه 12 تیر 1392 دستگاه قضایی جان پناه دژخیمان خامنه ای منصور امان دادگاه نمایشی مُتهمان جنایت کهریزک با اعلام بیگُناهی دژخیم محبوب آیت الله خامنه ای از اتهام قتل، دامنه تازه ای به رُسوایی شکنجه و قتل مُخالفان و مُنتقدان در سال 88 بخشیده است. دادگاه مزبور که با هدف بستن خوش ظاهر پرونده ترتیب داده شده بود، با تبریه مُتهمان از اتهام اصلی، به زاویه دیگری از دستگاه یکپارچه جنایت سازمان یافته نور تابانده و مُشخصات بیشتری از حاشیه امنی که شکنجه گران و قاتلان حُکومتی از آن برخوردارند را برملا ساخته است. آنگونه که منابع رسمی جمهوری اسلامی خبر می دهند، دستگاه قضایی، آقای سعید مُرتضوی، دادستان پیشین تهران و دو مُعاون وی، آقایان علی اکبر حیدری فر و حسن زارع دهنوی را به اتهام "بازداشت غیرقانونی" و "گُزارش خلاف واقع" به جریمه نقدی و محرومیت شُغلی محکوم کرده است. رای مزبور همزمان به معنای رد اتهامهای سنگین تری است که این افراد با آن روبرو هستند و از نگاه صادر کنندگانش می بایست به منزله پایان رسیدگی به آنها به نفع مُتهمان به حساب آورده شود. حُکم دادگاه نمایشی نه فقط مساله قتل در اثر شکنجه ی آقایان امیر جوادی فر، مُحسن روح الامینی و مُحمد کامرانی را مسکوت گذاشته، بلکه از کنار بازداشتگاه "غیر استاندارد" کهریزک و نقش دایرکنندگان و گردانندگانش در موضوع اتهام نیز با دستپاچگی گُذر کرده است. اگر چه یک علت خلق داوطلبانه چنین رُسوایی دردسر سازی ایفای نقش دستگاه قضایی به عُنوان آلت دست دستگاه های امنیتی و ماموران آنها است، اما دلیل اصلی را باید در تحمیلی بودن رسیدگی قضایی به جنایت کهریزک دید. آقای خامنه ای فقط زیر فشار بیزاری و نفرت عمومی از اعمال تبهکارانه زیردستانش و تنها با هدف ماله کشی بر آن حاضر به ترتیب دادن این نمایش گردید. حاکمان کشور نزدیک به چهار سال از هرگونه رسیدگی به این جنایت جلوگیری کردند و پس از آنکه بالاخره پرده نمایش را بالا بردند، حاضر به طرح اتهام گرد شده "مُعاونت در قتل" علیه جلادان شان نشدند. سپس دادگاهی که چشم مُراقب جامعه بدان می نگریست را "محرمانه" اعلام کردند و سرآخر به گرفتن رضایت اجباری از پدر یکی از جانباختگان و فرستادن سردژخیم مُرتضوی به مُرخصی در ایام جنایت روی آوردند. در همان روزهایی که آقای خامنه ای و دیگر آمران سرکوب خونین اعتراضها در سال 88 در تقلای قفسه بندی موشهایی هستند که "حماسه" شان زاییده و از جُمله "بسته شدن پرونده تقلُب 88" را به یکدیگر شادباش می گویند، تلاش شرم آور آنها برای به بایگانی فرستادن دوسیه سیاهچال کهریزک و زیر فرش جارو کردن جنایتهای مرتکب شده در آن نشان داد که حتی یک صفحه از این پرونده ورق هم نخورده است. پرونده سیاستی که کهریزک تولید می کند، آدمکُشها را در پناه می گیرد و دستگاه قضایی را به دستمال چرک تبهکاریهایش بدل کرده، تا هنگام اجرای عدالت در حق مردُم، قربانیان، گشوده می ماند.

خواسته های مردم حکومت را به چالش می گیرد

دوشنبه 10تیر خواسته های مردم حکومت را به چالش می گیرد زینت میرهاشمی حسن روحانی در هر شکلی که رئیس جمهور ولایت فقیه شد، برآمد شرایط بحران مشروعیت در هرم قدرت و نارضایتی گسترده مردم ار شرایط فعلی است. باندهای حکومتی هر کدام بنا به تعبیر خود از نتیجه مهندسی انتخابات، بر این نکته اشتراک نظر دارند که مردم از شرایط موجود ناراضی هستند. جنبش ضد دیکتاتوری در سال 88 تنها سنگفرش خیابانها را با خون رنگین نکرد، بلکه مطالبات مشخص و تعریف شده مردم را به گوش همگان رساند، مطالباتی که همچنان حکومت را به چالش می کشاند. محورهای مطالبات جنبش اجتماعی مردمی را اگر بتوان در شکل خلاصه تعریف کرد، آزادی، جدایی دین از دولت، رعایت حقوق بشر و عدالت اجتماعی است. این مطالبات در شعارهای مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر اصل ولایت فقیه، آزادی زندانیان سیاسی، حکومت دینی نمی خواهیم و ... توسط مردم در خیزشهای سال 88 خود را نشان داد. تحقق مطالبات مردمی نقطه جدال و رویارویی جنبش اجتماعی و قدرت حاکم است. در فراسوی حرکتها و شعارهای مردمی، تغییر و تحول دیگر در اندیشه نمی گنجد بلکه به نیرویی محرک تبدیل شده، به گونه ای که اکثریت پایوران ریم بر آن صحه می گذارند. با گذشت دو هفته و ننشستن روحانی بر صندلی ریاست، زمینه های سرکوب جنبشهای اجتماعی مردمی، راهی اتاق فکر رژیم می شود. خاتمی با تکیه بر این واقعیت با هدف کوتاه نگاه داشتن سقف تغییر، پشت روحانی را گرفت. خاتمی روز شنبه 8 تیر در جمع به شورای شهر رسیدگان خواسته های مردم را در ردیف «توقعات» دانسته و نوید داد که مردم فکر نکنند مشکلات حل می شود. وی گفت:«ما باید جامعه را توجیه بکنیم که این طور نیست همه خواستها در مدت کوتاه برآورده شود..... قانع کردن مردم که توقعات بالا نداشته باشند و خیال نکنند یک شبه همه مشکلات حل می شود نیز از اهمیت برخوردار است». آقای خاتمی بیهوده می پندارد که می تواند مطالبات مردم را با خط کش اندازه گیری کرده و در ظرف مورد دلخواه خود جای دهد. سرمقاله نویس کیهان شریعتمداری، روز یکشنبه 9 تیر نوشت:«در پی انتخاب روحانی، مطالباتی همسو با اهداف شوم اپوزیسیون در دستور کار قرار گرفته است». مطالباتی که ارگان ولی فقیه از آن نگران شده است موضوع حقوق بشر و حق شهروندی است. وی گوشزد می کند که حقوق بشر و حقوق شهروندی «دستاویزی است تا آنها جنگ روانی و رسانه ای بر ضد جمهوری اسلامی ایران را به صورت مداوم در دستور کار داشته باشند.» مقاله نویس کیهان، حقوق شهروندی را در ردیف «اهداف و خواسته های سکولاریسم» و «به حاشیه رفتن قوانین اسلامی» دانست. وی درخواست آزادی «محکومان فتنه» را «نقض حقوق شهروندان» که «حماسه آفریدند» دانست. خواست تغییر و تحول و نه به شرایط کنونی، رویدادهای پیش رو را رقم خواهد زد.